- potwierdzający
- 肯定
Otwarty Słownik Polsko-Chiński. 2015.
potwierdzający
Look at other dictionaries:
metryka — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż Ib, CMc. metrykayce {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} dokument potwierdzający czyjeś narodziny, chrzest, ślub lub śmierć w postaci wyciągu z akt stanu cywilnego, wystawiany przez urząd… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
afirmatywny — książk. «potwierdzający, uznający, aprobujący coś; pozytywny» Afirmatywny stosunek do życia. ‹łac.› … Słownik języka polskiego
asercja — ż I, DCMs. asercjacji, blm 1. log. «właściwość sądów twierdzących (różniąca je np. od supozycji czy negacji)» 2. log. «przekonanie, przeświadczenie towarzyszące sądom wydanym, w odróżnieniu od sądów pomyślanych tylko» 3. log. «funkcja zdaniowa, w … Słownik języka polskiego
konosament — m IV, D. u, Ms. konosamentncie; lm M. y hand. «dokument wystawiany przez przewoźnika morskiego, potwierdzający przyjęcie ładunku do przewozu, zawierający zobowiązanie przewiezienia tego ładunku i wydanie go w porcie przeznaczenia» ‹niem., fr.› … Słownik języka polskiego
potwierdzająco — przysłów. od potwierdzający (p. potwierdzić) Skinąć głową potwierdzająco. Mruknąć coś potwierdzająco … Słownik języka polskiego
potwierdzenie — n I 1. rzecz. od potwierdzić. 2. lm D. potwierdzenieeń «pismo potwierdzające; podpis potwierdzający» Nadesłać potwierdzenie odbioru dostaw surowca. potwierdzenie się rzecz. od potwierdzić się … Słownik języka polskiego
prawda — ż IV, CMs. prawdawdzie; lm D. prawd 1. «zgodna z rzeczywistością treść słów; prawdziwość, szczerość, rzetelność» Głęboka, szczera, rzetelna, gorzka prawda. Prawda psychologiczna, moralna, życiowa. Prawdy podstawowe, odwieczne, niepodważalne.… … Słownik języka polskiego
rzec — dk Vc, rzeknę, rzekniesz, rzeknij, rzekł, rzeczony, rzeczeni, rzekłszy książk. «powiedzieć, odezwać się, przemówić» Rzec coś głośno, gniewnie, oschle. Rzec coś półgłosem, szeptem, z cicha. Wyszedł, nie rzekłszy słowa. ∆ Prawdę rzekłszy «zwrot… … Słownik języka polskiego
weryfikacyjny — weryfikacyjnyni «mający na celu sprawdzenie prawdziwości czegoś, potwierdzający prawdziwość czegoś; stwierdzający czyjeś kwalifikacje» Komisja weryfikacyjna. Orzeczenie weryfikacyjne … Słownik języka polskiego
argument — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż I, D. u, Mc. argumentncie {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} potwierdzający lub obalający sąd o czymś; motyw, racja : {{/stl 7}}{{stl 10}}Przekonujący, decydujący, niezbity,… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
certyfikat — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż Ia, D. u, Mc. certyfikatacie {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} pisemne potwierdzenie (mające wartość dokumentu) czegoś, np. jakości czegoś, umiejętności zawodowych, stanu urządzeń… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
